Hoe hard ook, het is de enige zekerheid die we in het leven hebben:

dood gaan we allemaal.

…maar toch…

Nu sta jij er ineens zelf bij, het komt heel dichtbij, de dood is er nu, bij jou.

Een naaste van jou, iemand die je lief hebt, is overleden. Je wordt overvallen door een golf van verdriet en je voelt een pijn die je tot nu toe nog niet kende. 

Soms heeft de overledene aangegeven wat hij graag zou willen 'voor als het zover is'.

Soms moet je alles zelf bedenken.  

Je kunt een uitvaart maar één keer doen. Het afscheid is definitief. En dat maakt het zo hard en zo moeilijk. Wat is goed?

Weet en onthoudt: er is geen goed en geen fout, jij doet het op jouw manier. Met een passend afscheid erken je de overledene voor wie hij was, maar ook voor wie jij bent. 

Het mag tegenwoordig trendy, traditioneel of alternatief, als het maar bij jou past. Een uitvaart is, net als jij, niet standaard.  

Emoties kosten veel energie, en die energie kun jij nu goed in jezelf steken.

We hebben enerzijds "'maar"' een paar dagen voor de uitvaart, anderzijds: het hoeft niet allemaal vandaag besloten en geregeld te worden, we hebben nog even tijd.

Je hoeft de organisatie, al het geregel, niet (alleen) te doen.

Ik kan de situatie niet mooier maken dan hij is, hij is namelijk nu even gitzwart. Maar ik loop een stukje met je mee en verlicht waar ik kan. Dat jij meewerkt aan de organisatie van het afscheid mag, het helpt je bij de rouwverwerking. Maar je bent niet alleen, ik zal je steunen.